Bitmek bilmeyen
bir zaman tünelinde
gök kubbeye asılı gözlerim.
Beyazın her tonu,
mavinin her tonuyla
sarmaş dolaş bulutlarda.
Anne şefkati ile ısıtan güneş,
nefes kesen,
ihtiraslı sevgiliye dönüyor,
günbatımında…
Siyahın her tonu
içinde erirken kızıllık,
zifiri bir karanlık çöküyor
çölün ufkunda…
İliklerime işliyor
ayrılığın soğuk rüzgarı,
fırtınalar kopuyor
ruhumun derinlerinde,
azgın dalgalar gibi
kükrüyor duygularım.
Kor gibi yakıyor
kara gözlerin
düşlerimi,
Uykusuz gecelerimde!..