ANADOLU KADINI

Her yüzde
Ayrı bir harita çizer
Hüznün en katmerlisi.
Kucaklarındaki bebeleri
Karnındakiyle tekmeleşirken
Bir elde çapa
Bir elde bakraç
Çilenin en zalimini çeker
Anadolu kadını
Kartal yuvası gibi damlarda
Vakur bir eda ile seyrederken
Derin vadileri, çavlanları, şelaleleri
Efelek yaprakları ile sarar
Ebegümeci toplarken yarılan elleri
Çiçek kokusu ile
Tezek kokusunun birbirine karıştığı,
Kandili sönmüş evlerde
Zifiri karanlıklar doldurunca odayı
Kimi “Açım Ana” diye ağlayan
10-15-20 çocuk sararken çevresini
Yaşamla ölüm arasındaki
Çizginin bir yerlerinde
Her gün bin kez kanayan,
Bin kez kabuk bağlayan
Yürekleriyle
Yaşam savaşının en acımasızını
Yaşar
ANADOLU KADINI…