Biliyor musun
en güzel çiçekler
dikenli dalların ucunda bulunur…
Ulaşmak istedikçe ona,
sayısız dikenler batar her tarafına,
koparabilirsen eğer dalından,
eskisi kadar güzel gözükmez sana elinde kalan.
Biliyor musun,
en güzel meyveler
ulaşılması güç doruklardadır.
Koparmak, tatmak arzusuyla kıvranır, tırmanırsın,
düşersin dibine bazen,
yeniden denemek zorunda kalırsın.
Kanma uzaktan görünen meyvenin irisine,
elmanın alına,
ısırdığında hayal kırıklığı olabilir
senin için gördüklerin.
Çünkü, en zayıf noktasından girmiştir,
içten içe kemirmiştir kurtlar,
kuşlar, bilemezsin…
Eğemezsin başını “kaderimdir” diyerek
durma fırlat bir halat
gökyüzüne değecek.
Belki her adımda ellerin kanayacak,
tutunduğun dallara dolu ile kar yağacak.
“Yakışmıyor aslana pes etmek.” diyeceksin.
Direnecek,
dirilecek
ve
yeneceksin.