Yürüdüm, yürüdüm durmaksızın
Yürüdüm yine…
Yorulduğumda bindim şehir içi otobüsüne
Bir kadın gördüm ikiz çocuklu,
Sırtındaki mutlu, önündeki ağlıyordu ciyak ciyak…
Sonunda ilgilendi anne, sevindi yumurcak
Gülmeye başladı kıkırdayarak.
Durağa yaklaştı otobüs,
Hırpani kılığı ile kalktı oturduğu yerden
Gencecik bir zenci kadın
Tiksindiren bakışlar attı ona oturanlar
Ve çocuklu kadın
Durağa geldiğinde araç,
Önce zenci kadın indi yalpalayarak,
Ardından çocuklu kadın,
İndirmek istedi arabasını,
İşte o an gördü geriye dönen
Ve gülümseyerek yardım elini uzatan zenci kadın,
Arabaya uzanmış simsiyah ellere tekrar bakarken
Bir insanlık dersi daha aldık,
Çocuklu kadın, oturanlar ve ben